Yüreklere burukluk gözlerden yaş.
Sel gibi aktırmaktır benim meziyetim.
Tebessüm ederken eğdiririm baş.
Yollara baktırmaktır benim meziyetim.
Nicesine sineler dizler dövdürdüm.
İsyanlar ettirip cümlesine sövdürdüm.
Akıllıyım diyenleri divaneye döndürdüm.
Yaşamaktan bıktırmaktır benim meziyetim.
Mecnuna döndürüp çöllerde gezdirdim.
Sevdaya gark edip şiirler yazdırdım.
Sözünden döndürüp yeminler bozdurdum.
Yollardan saptırmaktır benim meziyetim.
Krallara şahlara önümde diz çöktürdüm.
Erenlere nebiler göz yaşları döktürdüm.
Azametle yürüyenlere kök söktürdüm.
Körelmiş duyguları öldürmektir benim meziyetim.
Ben gönüllerde yaşarım ismim hüzündür.
Kendine güvenenlerin akıbeti hazindir.
Suçlu ben değilim kaderindir yazındır.
Nice yüzleri güldürmektir benim meziyetim.
Kayıt Tarihi : 8.9.2011 20:59:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Ali Uğurlu](https://www.antoloji.com/i/siir/2011/09/08/huzun-608.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!