Hüzün Şiiri - Hamiş Mustafa

Çilehanelerde ona gönül verenler
Sabahlara kadar yaptı ibadetler
Hoş olurdu gönüller
Eshab-ı Kehf'te çile çekti Hacı Bektaş Veli.

Lorşunda yaşardı Dirgen Ali
Seni bilir Kırkısrakın güzeli
Yas tutar yaylan dikenli
Pınatın olurdu keklikli.

Unutulur mu Pehlivan Deli Muhittin
Güreş tutar Altunelma da yiğitlerin
Sonbaharda olur gazellerin
Uçar gider yaylada kekliklerin.

Avlanmak için vardı tazısı
Belinde bağlı olurdu matarası
Elinde Memiş Nurinin çiftesi
Hacı Ömer oğlu Kazımın.

Nivce kıratlar yetiştirdi
Taylarını çocuklar gibi severdi
Üzerine korkmadan binerdi
Celvanlıoğlu Hacı Hüseyin Emmi

Hani Arif ağalar
Kapılarında olur yoksullar
Koyunlarını güder çobanlar
Kötüre ördek onundu tarlalar

Mustafa yazmakla usanmaz
Bunları unutmak olmaz
Yazılanlardan nasihat almaz
Bu dünya sizede kalmaz.