Bir kayanın dibinde hüzünle
Oltamı sonkez sallarken
Martıların arasından süzülüp
Erken battı bu akşam güneş.
Bu hüzün sensizliğin hüznüdür
Sana olan hasretimdir.
Ben bu ruh halimle düşünürken
Sen nerede kiminlesin şu anda.
Umudumu yitirdiğim bu günlerde
Bir ışık tut umudum ol sevdicegim.
Yanaklarımdan süzülen göz yaşlarımı
Gel şefkatli ellerinle sil sevdicegim
Kayıt Tarihi : 16.6.2010 18:11:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!