Hüzünleri öylece yükleyip içime,
Akıp gidiyorum kara tren misali
Yalnız sevdan kalacak, hep içimde
Uçuyorum bacasındaki duman misali
Vagonların birinde geliyorum şimdi
Kara treninin dumanından sor beni
Hasret ektim içime gidiyorum şimdi..
Nasıl gidiyorum tekerlerine sor beni
Bitiyor bak biriktirdiğim umutlarım..
Hoyratça çalan düdüğüne sor beni
Raylar üzerinden geçen ümitlerim
Tüneldeki kayıp gölgesine sor beni
Cuf cuf sesi gibi uzaklaşiyorum..
Necip KÜÇÜK (23 Şubat 2010)
Necip KüçükKayıt Tarihi : 20.3.2010 17:20:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!