Anlatmak istesem yüreğimdeki boşluğu,
Başarabilir miyim bilemiyorum;
Ruhum, gönlüm gibi yorgun, bitmiş.
Huzursuzum hep, nedense...
Sevmeler zor geliyor artık yüreğime.
Gülen yüzüm, kahkahalar atsa da,
Buğulu gözlerime yerleşmiş hüzün
Yok olmak istiyor bazen ruhum,
Ayrılmak istiyor sanki bedenden.
Ama yaşananlara ve yaşatanlara inat,
Yaşayacağım ben bu hayatı.
Dudağımın kenarındaki hüzün,
Belki terk eder beni bir gün
Münevver ErilmezKayıt Tarihi : 24.12.2009 11:14:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Münevver Erilmez](https://www.antoloji.com/i/siir/2009/12/24/huzun-501.jpg)
hüzünler hacelerde kalması dilegimle
kutlarım saygılarımla
tebrikler ve saygilar
TÜM YORUMLAR (4)