Hüzün Şiiri - Emre Öğüt

Dinlediğim şarkılarda bir hüzün var nedense
Baktığım her yerde yüzün var nedense
Senin için ağlamıştım ben gecelerce
Bir hayal olup bakardın bana derin bi kederle
Ama bu bekleyiş nafile,daya silahı kafama sık beynime
Derdime yok bir çare allahım, bugün son kez bakıyorum güneşe
Nedense umut dedik umutlandık umut içinde..
Siktiri çektim hayata bir sarma versena kanka
Beynim bulanıyor yaşamaktan bıktım ne olur beni anla
Bağla acılarımı, saramıyor kimse yaralarımı
Hep kaybediyorum savaşlarımı, gün geçtikçe acıtıyor yaralarım.
Karalıyorlar beni 3 kuruş para uğruna, satıyor dostlarım
Birer birer gidiyor, kalmadı takat bittim tükendim
Ordularımın hepsini katlettiler,yarıda kaldı serüvenim!
Aslında hiç başlamamış bir hayat hikayesiydi bu
Ne yazan belliydi nede oynayan, yeter artık çocuk
Kalk bu rüyadan uyan, bak hayal değil bu yaşadıkların
Daha körpecik yaşta çekildi darağacın,
İp boynunda yapacak birşey kalmadı artık herkez çaresiz
Keşke zamanı gere döndürebilseydik diyorsun nedensiz!

Eskiden her kapı çaldığında Babam geldi sanardım
Şimdi ise ne beklediğimi bile bilmiyorum!
Sönüyor, bitiyorum.Söylüyorum Ama sesimi duyuramıyorum.
Bakabiliyor, göremiyorum. Yazıbiliyor okuyamıyorum
Yaşıyor ama ölüyorum! Kırık bir melodi duyuyorum,
İçiyorum, kafam güzel dönüyorum! Susuyorum!
Bilemiyorum! Yaşamak bu mu inan bilemiyorum!
Şimdi herşey yolunda sanıyorsun,yanılıyorsun
Düşünüyorsun,bukadar insan ne uğruna yaşıyor diyorsun
Bulamıyorsun bir cevap bulamıyorsun.Gülüyorsun
Geçirdiğin onca seneler gülüp geçiyorusun.
Seviyorsun sende ama söyleyemiyorsun!
Yeter kalbim! Ya sus yada bağır
İçinden ne geliyorsa avazınca haykır.
Kalmadı zaten aşklarda ne şer nede hayır
Biraz daha bağır kusruma bakma benim kulaklar sağır!
Yine ayaz bir gece yine sensiz bir gün
Bak yine yağmur yağıyor yine sessiz bir hüzün.
Issız bir adayım üşüyorum donarcasına
Sararmısın beni fırtınalar koparcasına
Öpermisin beni bir hasretin yokluğuyla
Bir hüzün kaplamış her yanı kıyamet koparcasına!