Hüzün Şiiri - Hakan Çavdarcı

Zahir bir aynadır bazen hüzün
buğulu bir resim gibi
yansır yüzüme zamansız
göz kapaklarıma damla damla
saçlarımda dalga dalga
dudaklarımda
ıslak bir sevişme molasıdır hüzün.
bazen bir gölgedir hüzün,
en aydım halimde
yapışır bedenime
kimi zaman önümde yol
sürükler beni
vurur dağdan taşa denizden denize
kimi zaman arkamda
takip eder adımlarımı
sinsi ve sessizce
bilemem ne zaman dost diye kollar
yada sırtımda vurur düşman gibi.
bazen aynı boyda oluruz
yan yana sessizce.
bir şarkı olur yada şiir bazen
nağmelerde,mısralarda
çalınır ötelerden
bir kemanın titreten ezgisinden
yıkık bir meyhaneden
sarhoş bir şarkıdan dökülür,
bazen dökülür
hecelerime hazin bir mısra olur
sigara külü kokan ellerimden.
efkarlı bir gecenin,sadık yoldaşıdır hüzün
yorgun gözlerimde
bir hayal,yaşanmamışlık
bir özlem,elimde uçup giden düştür
sabaha vuslat saatlerde.
bir mirastır bazen hüzün
payıma hep düşen
milli olur zoraki
bazende sevdadan kalır
usulsüz isteksiz
bir hayat olur kimi zaman hüzün
yaşamdan çalınan umudun
acıya yıllanmasıdır
hicran bir bütündür hüzün...