gözlerim iki damla gözyaşı ile sulandı,
acıttı göz bebeklerimi
sen yine yoksun ve ben yalnızım
ağlamak istemiyorum,
gözyaşlarım duruyor kirpiklerimde,
düşmüyor inatına düşmüyor
değmiyor, değmez diyor
ağlamaya
aklıma her geldiğinde,
bedualar diziliyor dilimin uçuna
yüreğim karşı çıksada.
unut diyorum o bir yalancıydı
sevmedi sevemezde zaten
hani derdim ya gözler yüreğin aynasıdır
hani derdin ya, ya yalansa bakışlar
bilemezdim senin böyle düştüğünü
hayatın kirliliğiyle kirlendiğini
önce yakıştıramadım,inanmadım
nasıl inanırdım
nasıl inanırdım hayatım için bir leke olduğuna
oysa her şeyim saymıştım
meğer sen ayağımdaki kir bile olamazmışsın
ey dostlar şimdi nasıl inanırım
sevgi sözlerine
nasıl inanırım sevgi denen sözcüğe
güven yıkılmış,viran
uzanan eller düşman
elbet çıkarım bu çıkmazdan
yaratanın eliyle
peki sen ne yapaçaksın
işte o an aklıma gelir mahşer
yakanda olur iki elim
nasıl kaçaçaksın
birden acı bir gülümseme kondu dudaklarıma
yüreğim ne kadar ferahladı
iyiki yaratan var aramızda
şahittir senden temiz olduğuma
Kayıt Tarihi : 6.1.2009 01:19:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (4)