Yine hüzünlendi deli gönlüm
Boşa koysam dolmuyor, dolu almıyor
Yollarım kapandı sanki gözüm görmüyor
Kahretsin kahretsin yine olmuyor
Bir zamanlar aynı ekmeği paylaşıyorduk
Boğazımıza tıkanan ekmek nasılda zor geçiyordu
Birbirimizin sırtına vurarak yutkunduk hep
Kahretsin kahretsin yine gülmüyor....
Geçen vakte bile aldırmadan dertleşirdik
Sen hüznünü ben sevincimi anlatırdım
Gözyaşlarımızdan kirlenen yüzümüzü
Kahretsin kahretsin kimse görmüyor
Mustafa hani fani idi dünya
Hala ben yaşıyorum sende öyle
Kanayan gönlüme derman yok ki
Kahretsin kahretsin hekim sarmıyor
Kayıt Tarihi : 14.11.2002 11:59:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!