Sen hiç sabahladinmi sevdigini düşünürken,
Hiç hüznü solukladinmi oksijen yerine,
İçin kan aglarken bile gülmek zorunda kaldinmi insanlara,
Birdaha sevmemek üzere ettigin yeminlerin
Hangisine sadik kalabildin,
Ve unutnaya and içtigin sevgiliyi unutabildinmi?
Hiç başaramadin bunlari,
Çünkü yüreginde bu sevda vardi,
Nezaman atarsan bu sevdayi yüreginden
İşte ozaman hüznü unutur yüregin,
Ama sende bilirsin ki
Baharçiçegi ayrilmaz bu yürekten
Yürek ayrilincaya dek bu bedenden
Kayıt Tarihi : 9.4.2004 13:02:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!