Her yanımı sardı,hüzün.
Örümcek ağı gibi düzgün.
Bana bu son sözün.
Karanlık,girdaplara götürdü.
Her şeyimi aldı,hüzün.
Sabır kalmadı,düşün,düşün.
Beni terkettiğin gün.
Sevdiğime pişman oldum.
Kelebekler gibi konan gönlün.
Bana hiç konmadı,bu gönül üzgün.
Artık sana küskün., gördün.
Hayatımı sardı,hüzün.
Bir daha sevmez, gönül küskün.
Sana mutluluklar,uzun olsun ömrün.
Artık,beni burdan götürün.
Sensiz hatatımda var, hep hüzün.
Kayıt Tarihi : 14.7.2008 16:56:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Hakan Özüçelenk](https://www.antoloji.com/i/siir/2008/07/14/huzun-368.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!