Hüzün Şiiri - Ahmet Cemil Atay

Hüzün
Titrek melodilerinde –ürkek ruhsun
Sessiz çalgıcıların gönlünde kuşsun
Kalemsiz yazar- hüzünle bakar
Ademin ilk aşkı hüzün kokar
Raks-zikir ve dua- ilahi zölem yürek yakar
Devri selam kılar insanı bi-mekan
Yorgun dillerde coşar olursun bi makam
Acı bir çayın bulanık yüzünde
Yaşlı bir çift gözün sahra yüzünde
Soluksuz kalır susarsın bir an-bir akşam
Dolaşır devranında dünyanın
Ölüm özleminde figan eder-seyrana döner
Hu hu efendiler der abdal olur kalbe bakar
Ayrılık türküsü mırıldanır
Hayra yorar-hüzün kervanında
Biçare olur-derde düşer
Bedeninde inziva –hücre gözyaşlarıyla dolar
Hüzün kokar
Islak gecenin koynunda o zakkumun o körpe yaprakları
O acı tadın –cehennem hayalinde
Hüzün – akla coşar- sırra susar
Cennet-bir yudum gaflet ötesi
Bir tutkulu aşk cilvesi
Adem olur
Hale bakar-halden geçer-hale susar
Dem olur-demden kopar
Lefh-i mahfuzdur
Kalbe dolar-kalpten kopar
Hayal limanlarında serseri beden
Fakiri iman-fakrı sultan
Şaşar hale-anlamaz bulamaz çare-
Kader der- kulp olur-şeyhe bakar
Şehre bakar- şerhe dalar
Hüzün dolar- hüzün kokar