Huzun Şiiri - Suleyman Komsul

Uyandirmayin gunu zaman hep gece kalsin
Nedense aynalara bakmaya utanirim
Varsin umitlerimi yorgun nefesler alsin
Yabanci dudaklarda duami kiskanirim

Seken bir kursun kadar kayitsizim olume
Carmiha gerilmektir gozlerinde yasamak
Cellada gulumserim korku dusmez gonlume
Varsa bendeki korku sevgiliye susamak

Sunmasam yildizlara caldigim mutlulugu
Her aksam yuregime kara haber ilisir
Dolsa icime kat kat goklerin sonsuzlugu
Beddualara ugrar bana yar olan sehir

Dokunur dudaklarim yakasina mehtabin
Sarilir bir dost gibi boynuma pariltilar
Paylasilmis ben yokken sevgisi afitabin
Benim nasibim yalniz opulmus kirintilar

Ben yururum yol uzar zaman tukenmis gibi
Kimbilir hangi cukur mezarim olur benim
Ve birgun geri doner gozlerimin sahibi
Arzulara adanir toprak olmus bedenim.

1993