Garip bir hüznün içinde.. Garip kalmış hüzün denizinde…
uzakta kalmışlığım kadar, yakın olup da uzakta tutuluşum yakıyor beni.
özlemek güzel evet ama acı da veriyor güzelliğinin yanında.
sadece konuşabilirsin ama her şeyi söyleyemezsin denildiğinde haykırışlarım içimde kalıyor..
söyleyemediğim, söylemek isteyip de söyleyemediğim sözlerim boğazımda düğümleniyor.
ağlayamıyorum halime, ağlamak yasak bana..
içime akıyor hüzünlerim ve kalbimde büyüyor..
üzülüyorum evet ama üzgün görmeye dayanamıyorum seni..
gözlerim mi kararıyor yoksa artık hep gece mi..
söylediklerin tokat gibi iniyor yüzüme sadık mısın aşkına diye soruşun beni sarsıyor..
taşıdığı yüke dayanamayan dallar gibi kırılıyorum..
meyvesi hüzün olan bir ağaç oluyorum..
Kayıt Tarihi : 4.5.2007 23:19:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
bir bülbülün ah u zar'ı..
gruplar.antoloji.com/mavibulvar-boydanboya
hüzünsüz şair olmaz ilhamı getirendir hüzün rüzgardır bazen hatta deli poyraz,fırtınalı bir denizdir şairin yüreği gibi kabarır devamlı kabına sığmayandır....yüreğinize sağlık tebrikler
meyvesi hüzün olan bir ağaç oluyorum..
Çok güzeldi şiiriniz.
Tebrikler...
Ümran Tokmak
TÜM YORUMLAR (6)