Ayrılığımızın hüzün saatlerindeyim
Fotoğraflara gömülmüş can çekişmekteyim
Sevdandan sarhoş olmuş sallanıyorum
Hüzün saati şafağı gösteriyor
Yollarım puslu
Yüreğim buruşturulmuş bir kağıt parçası gibi oradan oraya savruluyor
Ben saatimi senin sevda vakitlerine ayarlamaya çalışıyorum
Ama saniyeler hiç uymuyor
Ben seni yakalamaya çalıştıkça
Akreple yelkovan seni götürüyor
Yani bir türlü buluşamıyoruz sevda saatlerinde
Ben kendimi bırakıyorum
Hüzün saati duruyor
Hüzünümün zamanı kalmıyor
Zamansız hüzünleniyorum
13/4/1999,İstanbul
Ali Ulvi BorakKayıt Tarihi : 13.3.2007 22:40:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!