Gücüm, hayatım, nem varsa kaybettim;
Kaybettim, ah, dostlarımı, neş'emi;
Kalmadı hatta kibrim, azametim;
Oydu vehmettiren dahiliğimi.
'Hakikat budur' dedikleri zaman,
Karşımda sahiden bir dost zanettim.
Hakikati anlayıp duyduğum an;
Çoktandır galip gelmişti nefretim.
Ama işte hakikat ebedidir;
Yaşarsa bir kimse ondan bihaber,
Alemde ömrünce gafil kişidir.
Tanrı soruyor, cevap vermek ister,
İyi ki ağlamışım arasıra;
Elimde kalan servet bu, dünyada.
Çev: Necip Fazıl Kısakürek
Alfred De MussetKayıt Tarihi : 13.9.2001 09:48:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Yağmurların arkası günlük güneşlik, bolluk bereket olur. Düşen her bir gözyaşı damlasının da ruhu ve gönlü rahatlatacağı düşünülürse, gürleyip gürleyip dökülememkten, kendi içinde sıkıntıya sebebiyet vermekten her daim iyidir, ara sıra ağlamak.
Güzel bir sone.
Çeviren de zirvede bir şair olunca şiir gerçek değerini buluyor. Belki de aşmıştır bile, üstadın kaleminden…
Şiir sever dostlara, yorumlara katılan şairlere ve herkese huzurlu bayramlar diliyorum.
Sevgi ve saygıyla.
(hakikati öğrendiği yada anlayabildiği an) farkedebildiğini betimlemeye çalışmış.
'Ama işte hakikat ebedidir;
Yaşarsa bir kimse ondan bihaber,
Alemde ömrünce gafil kişidir.'
.. diye vurgu yapmaya çalıştığı üçüncü bentten de, böylesi bir
fikri ve düşünsel değişim, düşünsel deprem yaşadığı anlaşılıyor.
Özetle, şair tema olarak 'hakikat'in yeryüzündeki her türlü
maddi değerden, kibirden, sosyal statüden daha değerli olduğunu
vurgulamaya çalışmış.
Çeviriyi yapan, merhum NECİP FAZIL KISAKÜREK'e Allah'tan rahmet ve
mağfiret dileriz.
TÜM YORUMLAR (5)