Ben şiirleri hüzünlerle besledim,
İçimdeki acıları onlara işledim.
Sözlerdeki derinliklere bağlandım,
Kendimden bir parça buldum.
Her mısrasında bir hüzün kokusu,
Bir çığlık, bir figan, bir ağıt duyusu.
Bir yandan acılarımı hafifletir,
Bir yandan da yüreğimi titretir.
Kelimelerin gözyaşlarını içtim,
Ruhumun derinliklerine yerleştim.
Hüzünleri sevdikçe büyüdüm ben de,
Ve hayatın zorluklarına dayandım böylece.
Şimdi gamzelerimde hüzün var ama,
Sonsuz bir sevgiyle sarılıyorum hayata.
Çünkü hüzünlerle sevdikçe öğrendim,
Hayatın her anına şükretmeyi unutmadım.
Kayıt Tarihi : 22.11.2023 12:33:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!