Hüzün Şiiri - Hamit Pala

Yürüyorum,
Sarı yapraklar arasında...
Sonbaharda bir şehir,
Hırçın bir deniz.

Düşünüyorum,
Niçin bakıştık,
Konuşmadan saatlerce
Donup kaldık biz...

O kadar söz varken
Söylenecek pervasızca
Eski günlerdeki gibi
Yine dargın mıyız?

Serin çamlı yüksek mezarlık...
Ne sana ne bana kalmış bu dünya.
O, meçhul gidilecek yolculuk
Değmez ki dünya üç günlük...

Korkuyorum,
Sensiz yalnızlıktan
Yalvaran avuçlarımda
Ateşli bir haykırış: gitme!

İçimdeki ateş böyle,
Bu soğuk bakışlarında mı donacaktı?

Biliyorum,
Dönüş vuslat tadında.
İyi gelirmiş ayrılıklar,
Akan gözyaşlarına...

Bekliyorum,
Uzaklara gitsen de yollar boyu
Eski günledeki gibi
Anlıyorum hep seni sevdiğimi...

Kaç bahar seli delice akarsa aksın
Yüce dağların başı hep duman dumadır
Gecemin elbet bir sabahı
Gönlümün ufkunda bir güneş olacaktır...

14.12.1991 Bursa