Eylül,
Terk edilmiş bu virane parkta
Sararmış yaprakların çıtırtısında
Çocukluğumu ararım
Bir garip yalnızlık çöker omuzlarıma
Ne yapacağımı bilemeden kalakalırım
Sonbaharın hüznü
Ve kasvetli havası içimi üşütür
Sonra hafiften yağmur çiselemeye başlar
Islanırım
Kırmızı paltoma sıkı sıkıya sarılırım
Bu hikayenin ortasında
Kaybedilmiş çocukluğumu ararken
Geriye döner şöyle bir bakarım
Ağaçlara
Yapraklara
Ve kendime
Yoluma devam ederken bilirim ki,
Sonbahar en çok bana yakışır.
23.02.2004
Arzu YıldırımKayıt Tarihi : 30.6.2006 13:37:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
eylül ü bize yakışltırdılar ama durmadı. yakışmadı ama alıştık...
eylüller hüzün kokar,
eylüller ayrılık
eylüller pastel sarar bedenleri
eylüller ölüm olur
düşer toprağa....
tebrikler dizelerinize, şiirleriniz güzel duyarlı, anlamlı...
emeğinize sağlık.
Mustafa ÜNVER
yüreğinize sağlık Arzu Hanım..
saygılarımla
TÜM YORUMLAR (3)