Hüzün Şiiri - Serap Özkan

hüzünlüydü yürekler
hüzünlüydü insan
erkek
kadın
hıçkırık
yarım

gitmeliydin
eti ayırıp kemikten
sökmeliydin
saçları dökülmüş bir baş
insan
erkek
kadın
yalan vurdu yüzüne çocuğun
güneş
kızarttı
yaktı
gözlerinde ışıgın gölgesi kaldı.
yırt at
üzerinde ne varsa çıkart
insan
erkek
kadın
unutmadın
unutamadın.
unutursan ıslık çal
uyandır beni

gözlerinden anladım
insandı
erkekti
kadındı

düştü toprağa
çamur oldu
kum oldu
taş oldu
unutuldu

güneş doğdu
yagmur yağdı
toprak mavi renkte bir çicek kustu.......