Hüznüm öyle bir sır ki
Şekillenir dudaklarımda
Bir tebessüm oluverir.
Bilinmez ki
Bir ümit beslerim kendimce
Filizlenir içimde
Bir baltayla kopuverir.
Özlemlerim var, çok,
Bir rüzgarla uçuverir.
Şöyle adamakıllı kızamam
Çatamam kaşlarımı
Üstelik ağlayamam da
Elalem gülüverir.
Hani ırmaklara döksem içimi
Akan sular duruverir.
Hüznüm öyle bir sır ki
Şekillenir dudaklarımda
Bir tebessüm oluverir.
Kayıt Tarihi : 17.3.2006 17:24:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Gani Aslangöz](https://www.antoloji.com/i/siir/2006/03/17/huzun-154.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!