Hüzün Şiiri - Tahmine Yıldırım

Bir of çeksem
şu karşıkı dağ
yıkılırmı acaba
of dedim ama
karşıkı dağ yıkılmadı...
sadece benim içimden
dağ gibi bir
şeyler kopup gitti..
ama ondan sonra
çok ama çok ferahladım
kalbim yerinden çıkıp
bier yerlere gidecek sandım
ben bu güne dek
hep gönlümün isteklerine kandım
ben seni herzaman kendim gibi sandım
geçte olsa malesef
aldandığımı anladım
artık hüzünleri
içeri almıyayım diyorum
yüzsüz şeyleryine
giriyorlar kapıdan içeriye
talan ediyorlar yine
beni ve duygularımı
sevinç ve neşe koymuyorlar bende
sen git de kardeşin
gelsin ey hüzün
kapılarım ve gönlüm
ona sonuna kadar açık