Hüzün Şiiri - İsmail Arslan

Sonbahar gelmiş yapraklar sararmış
Ağaçlarda dallarda hüzün
Kuşlar terketmekte yuvalarını
Yuvalarda gözlerde hüzün
Sene son demlerine yaklaşıyor
Aylarda günlerde hüzün.
Yaşananlar birbir kayıyor
Geçmişe uzanan yolda
Anılarda yollarda hüzün.
İstenenler olmuyor gönlünde ki
Dalları budanmış ağaç gibi
Kalakalmışsın meydanda
Umutlarda isteklerde hüzün
Nice fısıltılar dökülürdü
Ve nice kelimeler ağzından
Şimdi dudaklarında hüzün.
...saçlarını okşayan ellerin
İpek üstünde dolaşır gibiydi
Şimdi ellerinde,parmaklarda hüzün.
Duyguların hayat verdi şiirlere
Satırlarda harflerde hüzün.
Kısacası yaşadığın hayat
Seyrettiğin dünya durgun
Herşeyde ve heryerde hüzün.