Hüzün çöktü gökyüzüne ve bana...
Vangölü'nün koyu maviliğinden,
Erek dağının yüceliğine değin
Tutsaklık işledi beynime
Bağırmak istesen, martılar ulaştırır sesini,
Umutlarını tüketir, özgürlüğe kavuşmak
Nafile bir umut...
Olsa olsa;
Vangölü'nün kaderidir benimkisi de,
Umudu mu da Erek dağının dumanlı başına
Ulaştırmak da nafile bir çabadan öte..
Hüzün çökse ebediyete kadar..,
Seni terk etmez kaderin tamamı ise;
Bir muamma, bekle ve de gör.
Kayıt Tarihi : 18.12.2005 17:22:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!