Hüzün Şiiri - İbrahim Özğan

İbrahim Özğan
29

ŞİİR


0

TAKİPÇİ

Hüzün

içimde bir ürperti
elerim titriyor
ses titreşimlerini duymaya çalışırken
bazan buz kesiyor parmak uçlarım
zemheri ayazında donmuş dallar gibi
bazan yanıyor
cehennem narı gibi
işte yazamıyorum yine
yüreğim korkmuş bir çocuğunki gibi
ıssızım sensizim........

bir nisan akşamı
cemre henüz düşmüşken toprağa
ve buram buram kokuyorken toprak
saçların gibi
ve göğe yükselirken
toprağa düşecek olan tanecikler
senin olacağım
iliklerime kadar diyorum
yüreğim.......
ıssız ve sensiz....

2005 çorlu

İbrahim Özğan
Kayıt Tarihi : 12.9.2005 05:19:00
Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Şiiri Değerlendir
Yorumunuz 5 dakika içinde sitede görüntülenecektir.
  • Leyla Ceren
    Leyla Ceren

    lanetli olan’la deli olan’ın elinden tuttum. onlar da elele verdiler. mükemmel bir çember oluşturduk. gözlerimiz kapandı, biz’im için bir şey diledik. çemberin tam ortasına düştü yıldırım. her yerimiz kan içindeydi. şiddetiyle ellerimizi ayıramadı ama artık yüzümüz de kalmamıştı, ismimiz de. her şey tam istediğimiz gibiydi.
    asırlarca elele asılı kaldık orada, o ormanda, dua’mızın dokunuşunu bekleyerek. yağmurun altında ruhumuzu yıkayıp durduk. hem de asırlarca. en saf halimize varacağımız günü dilendik. bir gün inandık. ve sonsuzluğa mıhlandık.
    melankolik gülümseme anıtıydık o an. gülümsemenin en güçlü hali...
    elele verdik, ruhlarımız örtüştü. lanetli olan’la deli olanın derinliği oldum. mükemmel bir çember oluşturduk. ölüme çok yaklaşmıştık.

    sonra sessizlik girdi aramıza. hatıramız tozlandıkça hafıza dilendik tanrı’mızdan. hayal tozu serpildi üzerimize. omzumda bir periydi o anıt. sol cebimin içinde, kalbimle birlikte yaşayan, en derinimde olan.

    Cevap Yaz
  • Leyla Ceren
    Leyla Ceren

    lanetli olan’la deli olan’ın elinden tuttum. onlar da elele verdiler. mükemmel bir çember oluşturduk. gözlerimiz kapandı, biz’im için bir şey diledik. çemberin tam ortasına düştü yıldırım. her yerimiz kan içindeydi. şiddetiyle ellerimizi ayıramadı ama artık yüzümüz de kalmamıştı, ismimiz de. her şey tam istediğimiz gibiydi.
    asırlarca elele asılı kaldık orada, o ormanda, dua’mızın dokunuşunu bekleyerek. yağmurun altında ruhumuzu yıkayıp durduk. hem de asırlarca. en saf halimize varacağımız günü dilendik. bir gün inandık. ve sonsuzluğa mıhlandık.
    melankolik gülümseme anıtıydık o an. gülümsemenin en güçlü hali...
    elele verdik, ruhlarımız örtüştü. lanetli olan’la deli olanın derinliği oldum. mükemmel bir çember oluşturduk. ölüme çok yaklaşmıştık.

    sonra sessizlik girdi aramıza. hatıramız tozlandıkça hafıza dilendik tanrı’mızdan. hayal tozu serpildi üzerimize. omzumda bir periydi o anıt. sol cebimin içinde, kalbimle birlikte yaşayan, en derinimde olan.

    Cevap Yaz
  • Gülşen Şenderın
    Gülşen Şenderın

    Güzel olmuş....Sevinç denen kıvılcım kayboldu sen giderken...sevglililer ne nisan ane de eylülü sığamaıyor ne yazık ki..

    Cevap Yaz
  • Nurcan Kaytan
    Nurcan Kaytan

    yine bir nisan akşamı
    göğe yükselen tanecikler düşerken toprağa
    cemreyle ısınacak yeryüzü
    ne ıssızlık kalacak ne sensizlik

    ve değişecek bu şiirin adı
    Sevinç

    Cevap Yaz

TÜM YORUMLAR (4)

İbrahim Özğan