Tutamıyorum içimdeki hüznümü.
Martılar bile gülmüyor artık, iyice sesizleşti buralar.
Soluyor gökyüzünün renkleri, büyük bir telaşa kapılıyorum.
Yağmur bile şenlendirmiyor beni, yoruldukça yoruluyorum.
Ne bayramlar güzel, ne de yağmurdan sonra toprak kokusu; mevsimlerden sonbahar,
yüreğim yaprak gibi dökülüyor.
Tutamıyorum içimdeki hüznümü..
Kayıt Tarihi : 9.11.2024 20:36:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
beğeni ile okudum
dilinize sağlık
TÜM YORUMLAR (1)