Uzun Uzun bakıyoruz gökyüzüne,
Bakışlarımızla değebildiğimiz en uç noktaya,
Görmek için çırpınarak o noktadan kendimizi,
Bakıyor bakıyoruz damıtmak için topladığımız tüm yaşanmışlıklarımızı,
Durup durmaksızın, ilmek ilmek dokuyoruz o bakışlarla hüzün heybemizi,
Binbir renk ile işliyoruz hayat hikayemizi,
Yorgun bakışlarımızın hüznüyle renklendiriyoruz nakışları,
O nakışlar ki bakanı deli edecek ağırlıkla haykırıyor hayat hikayemize sinmiş hüznümüzü,
O hüzün ki dertlenişimizin ta kendisi insanoğlunun
Zafer ÖzcanKayıt Tarihi : 19.5.2024 18:20:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!