Hüzün Şiiri - İsmet Ülker

Birer birer gidiyor
Sevdiklerime ne oluyor
Yaşamak zül geliyor
Bahar hüzün mevsim hüzün

Dünya durmak bilmiyor
Zaman su gibi akıyor
Canımdan can gidiyor
Gün hüzün gece hüzün

Gül bile dalında soluyor
Ağaçlar yaprak döküyor
Çocuklar boyun büküyor
Yıllar hüzün yollar hüzün

İçimdeki kor ateş sönmüyor
Bedenim damla damla eriyor
Gidenler neden geri dönmüyor
Hayat hüzün zaman hüzün