Umut ve Hüzün Şiiri - İsmet Ülker

Birer birer çekip gidiyorlar,
Sevdiklerime ne oluyor?
Yaşamak bazen zül geliyor,
Bahar hüzün, mevsim hüzün oluyor.

Dünya durmaz, hızlı akar,
Zaman nehir gibi, usulca bakar,
Canımdan can eksilir her an,
Gün hüzünle, gece hüzünle sarar.

Gül bile dalında solgun,
Ağaçlar yaprak döker usul usul,
Çocuklar boyun bükmüş, keder dolu,
Yıllar hüzün, yollar hüzün dolu.

Ama içimde bir kıvılcım var,
Karanlıkta sönmez bir ışık var,
Gidenler geri dönmez belki,
Ama her zaman bir umut var.