Hüzün Şiiri - Hüseyin Kıvrak 2

Yüküm ağır
Sanma gözüm kör
Kulagım sagır
Kaldır aradan kırgınlığı
Düşmesin ömrümzün Hazan yaprağı
Giden yıllar Ömürden
Açılan yara gönülden
Eylülden geçip giderken
İnsana insana hep Hazan düşüyor
Dallardan düşen yapraklar misali
Geçip giden Ömür gibi
Ayrılıga düşüyor gece gibi gündüz gibi
Aylar oluyor Yılar oluyor yıllar ayları yoruyor
Halini hatrını kimler soruyor
Hüzüne düştü gönlüm
Çekildi bir kenara ömrüm
Söyleyecek tek bir sözüm
Rastlarsan sende bir Eylül ayına
Sakın halini hayrını sorma
Ne söylesin sana bana
Onun da bir adı Hüzün
Bir adı kederya

Hüseyin Kıvrak ✏️