Hüznünün gölgesinden Ay kaybolur gökyüzünden,
Yıldızlar söner, derin bir karanlık çöker,
Tarifi imkansız bir hüzün kaplar tüm evreni.
Gölgeler görünmez olur, rüzgarlar esmez.
Ağaçların fısıltısı kaybolur, kasvetli bir sessizlik çöker.
Ne yaşadın be adam böylesi hüzün yükledin omuzlarına?
Kederli yüzünde hiç mi gülümseme olmadı?
Kalbinin dallarında hiç mi serçeler kanat çırpmadı?
Katrandan yorgan gibi örtünmüş ruhuna hüzün,
Söylesene be adam hiç mi gülmedi yüzün?
Hint okyanusu 07.07.2023
Kayıt Tarihi : 6.7.2023 22:27:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!