Hüzün Şiiri - Serkan Bol

Öyle hüzün doluyum ki!
Çizdiklerim hep param parça.
Güneşi görmek için ne çok çaba verdim.
Karanlıklar parçaladı düşlerimi.

Gitmek en uzaklara gitmek istiyorum.
Ne ses duymak istiyorum ,
Ne renk görmek istiyorum buralardan.
Çığlık çığlık yükselmek,
Dalgalarımla prangaları parçalamak istiyorum.

Zamanın kavgaları masumiyeti öldürdü,
Geçmişin kavgalarında bile masumiyeti varken,
Şimdi kime güvensen,
Doruklardan atıyorlar geleceği.

Beklemek yersiz bir düşünce,
Enkaz altında kaldı insanlık.
Dostum demek sadece bir kelime,
Bir gün konuşuluyor yürek sancıları ,
O da öylesine!

Uzaklarda bir bebek çığlığı,
Gecenin ayazında inletiyor kumaştan evleri,
Düşünmek istiyor annesi onun geleceğini,
Vaat edilenler ne çok!
Peki gerçekleşecek mi?