Yine keder yine dert yine hüzün.
Ya Rab ne zaman gülecek yüzüm.
Kahır çekmek benim alın yazım.
Yine keder yine dert yine hüzün.
Bu hayatın çilesi hep beni bulur.
Sefasını el çeker derdi bana kalır.
Bu günüm dünden de beter olur.
Yine keder yine dert yine hüzün.
Eşim dostum derdime dert katar.
Evlat desem onlar daha da beter.
Yüzüne gülüp arkandan atar tutar.
Yine keder yine dert yine hüzün.
Osmangazi dünya sefa yeri değil.
İmtihandır eş, dost, evlat bunu bil.
Yaşadıklarından bir bir ibret al.
Yine keder yine dert yine hüzün.
Kayıt Tarihi : 19.1.2022 10:07:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Osman Gülden Osmangazi](https://www.antoloji.com/i/siir/2022/01/19/huzun-1019.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!