Hüzünleniyorum, çünkü gözyaşlarına hiç tanık olmadım.
Kollarımla sarmadım seni, o anların mahreminde.
Hüzünleniyorum, çünkü yağmurlu bir sonbaharın içinde, koluna giremedim.
Hiçbir şiirimiz olmadı, hiçbir şarkı bize fısıldamadı.
Ve biliyorum, içimdeki hüzün sessiz bir gölge gibi kalacak.
Mutluluk uzak, belki de imkânsız; ama sen, tek gerçeğim olarak içimde yaşıyorsun.
Haliç'te bir vapuru vurdular dört kişi
Demirlemişti eli kolu bağlıydı ağlıyordu
Dört bıçak çekip vurdular dört kişi
Yemyeşil bir ay gökte dağılıyordu
Deli cafer ismail tayfur ve şaşı
Devamını Oku
Demirlemişti eli kolu bağlıydı ağlıyordu
Dört bıçak çekip vurdular dört kişi
Yemyeşil bir ay gökte dağılıyordu
Deli cafer ismail tayfur ve şaşı
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta