Hüzünleniyorum, çünkü gözyaşlarına hiç tanık olmadım.
Kollarımla sarmadım seni, o anların mahreminde.
Hüzünleniyorum, çünkü yağmurlu bir sonbaharın içinde, koluna giremedim.
Hiçbir şiirimiz olmadı, hiçbir şarkı bize fısıldamadı.
Ve biliyorum, içimdeki hüzün sessiz bir gölge gibi kalacak.
Mutluluk uzak, belki de imkânsız; ama sen, tek gerçeğim olarak içimde yaşıyorsun.
Seni bildim bileli,
ey balçık dünya,
başıma nice belâlar geldi,
nice mihnet, nice dert.
Seni sırf belâdan ibaret gördüm,
seni sırf mihnetten, dertten ibaret.
Devamını Oku
ey balçık dünya,
başıma nice belâlar geldi,
nice mihnet, nice dert.
Seni sırf belâdan ibaret gördüm,
seni sırf mihnetten, dertten ibaret.




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta