Hüzün Şiiri - Divi Filius

Hüzünleniyorum, çünkü gözyaşlarına hiç tanık olmadım.
Kollarımla sarmadım seni, o anların mahreminde.
Hüzünleniyorum, çünkü yağmurlu bir sonbaharın içinde, koluna giremedim.
Hiçbir şiirimiz olmadı, hiçbir şarkı bize fısıldamadı.
Ve biliyorum, içimdeki hüzün sessiz bir gölge gibi kalacak.
Mutluluk uzak, belki de imkânsız; ama sen, tek gerçeğim olarak içimde yaşıyorsun.