Hüznün yar eşiğinde firkat gününden beri
Her an yarin özlemi sarıyor aşkla ser'i
İçinde yutkunarak sakladığın sevdayı
Gözünden hiç gitmeyen özlediğin gözleri
Özlemini dürtüyor firkatın sarhoşluğu
Gözlerinden gitmiyor güzel yarin hoşluğu
Sizde bu sevda varken ateş-i aşk bitermi
Hiçbirşey dolduramaz ondan kalan boşluğu
Dayanamaz yüreğin yine düşer yollara
Her zerren sarılacak kucak açan kollara
Arş arz bile duyarken sessiz hıçkırıkları
Bütün insanlık hasret bu büyük sevdalara
Kayıt Tarihi : 28.8.2014 03:29:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Şadan Yenişafak](https://www.antoloji.com/i/siir/2014/08/28/huznun-yar-esiginde.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!