Hüznün Veda Vakti Şiiri - Üner Dilek

Hüznün veda vakti mevsim sonbahar
Ayaklar altında dökülen gazel
Yaşanmaz belki de böyle bir hazan
Vaktin bu haliyle buluşmaya gel

Renkleri utangaç biraz da mahçup
Çekingen tuvaller palete mağlup
Bir gurup vaktinde hayaller kurup
Yâr ile sohbete konuşmaya gel

Yıllar öncesinden hatıraları
Sineye saplanmış tüm kırıkları
Yutkunduğun bütün hıçkırıkları
Maziden sahneler yaşamaya gel

Bülbül dersen gülistanın vurgunu
Biri var ki o yılların yorgunu
Bırak bir kenara bütün korkunu
Hüzzam şarkılarla ağlaşmaya gel