Geldi çattı gün ayrılık kapıda
Hüznün buruk tadı damağımda
Ne söylenen, ne de görünen
Yararsız, ne fayda b/aşka.
Çözülmez sırlar aklımı kemirir
Gözlerim neden/sizce seğirir?
Kalpten sevilmeyi kim istemez?
Bana düşen cefa, bitti sefalar.
Zoruma giden çok söyleyemedim
Hayır, vefa, şefkat hiç göremedim
Kızıl akşamı mor geceye bağlayan
Pembe şafakları hiç uyanamadım.
Zaman geçti gitti, heba gençliğim
Böyle değildi şu duygusal benliğim
Uçarken vurulmuş bir kuşa döndüm
Düstüğüm yar, yarim görmüyor beni.
Kayıt Tarihi : 2.4.2017 16:52:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Yakup Icik](https://www.antoloji.com/i/siir/2017/04/02/huznun-tadi-damagimdaki-2.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!