Hüznün Şehrinde Şiiri - Mustafa Keleş

Ayrıldık sevgilim
Dilimiz ölesiye suskun artık
Ve yolumuz ölesiye uzak...
Ayrıldık işte yâr
Geride kocaman bir sensizlik kaldı.
Sonu gelmez ızdıraplar
Geceye katran çalan heyulalar kaldı
Ve geride
Hercümerç olmuş yüreğim kaldı
Hüznün yıkılası şehrinde...

Tek kişilik uykularım var benim
Gecenin bilmem kaçında başlayan
Ve sabaha varmadan
Bir iç ağrısıyla susan.
Bir oda dolusu
Yalnızlığım var benim;
Kimselerin bilmediği
Yaslı mektuplarım
Ve bir de adınla mühürlenmiş
Masum yüreğim...