Hüznün Şairi Şiiri - Ünal Çağabey

hüznün şairiyim ben
hüzünlü şarkıların,
dar geçitlerde sıkışmışların,
yalanın ne olduğunu bilmeyen
diken üzerinde yürüyenlerin
ben hüznün şairiyim
yalnızlığın,fukaralığın,kimsesizliğin...

boğazda bir kadeh votka
kordonda yalnız bir yürüyüş
köyde kimsesiz bir öğretmen
dikenli teller üzerinde yürüyorum
ve artık soğuk akıntıların mevsimi
ayrılıkların,ağlamaların
yine bir sonbahara denk geldin
yol alıyoruz kış'a
sanırım yolcuyuz bu yaşta...

hüzünlü bir şairim ben
hüznün şairiyim ben...