Gün sonu armağanı yalnızlık,
Hüzün güneşle bitmedi,
Şükrü eda ettik dinmedi,
Gece karanlığı hüzne oldu alık..
Bahsi geçti müjdelerin,
Sanki banaydı sevinci,
Bu yağmur... bu yağmur... bu kıldan ince
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik
Devamını Oku
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta