Hüznün Saçları Şiiri - Caner Gümüş

Mavidir hüznümün saçları.
Yanmamış sahranın kızıl sıcağında,
Yeşil şaraplarla sarhoş olmamış,
Gözlerinin sisli ormanlarında.
Islanmış ağlayan göklerin kederinde,
Gözlerini hiç mi hiç sevmemiş.
Bir özlem bulmuş buruşuk ellerinde,
Mavi kadar alabildiğine geniş.

Mavidir hüznümün saçları
Kahverengi toprakların çatlaklarında
Ufuklara dökülen gözyaşları
Ne gecenin gözlerinde kararır,
Ne yıldızları vardır ne dünyası.
O an sümbülî akşamlara varır,
Ne hülyası kalır ne rüyası.

Mavidir hüznümün saçları
Geçilir sanılır ya, geçilmiyor
Alın yazısının sarp yamaçları
Hızla bir mechule gidebilirim
İnadına uzaklık sevilir ya,
Ne kayık ne sandal diyebilirim
Durgun sularda dertler salapurya