Hüznün Öyküsü
Çeşme’de ebruli bir sabah başlıyor,
Tıpkı bizler gibi yaşlanıyor ayrılıklar.
Zemheri soğuklarda içimi ısıtırdı nefesin,
Güvercin kanadına yazdım adını bilmezsin.
Ben sensiz, sen bensiz
Zülfü kimi ayağın koymaz öpem nigârum
Yohdur anun yanında bir kılca i'tibârum
İnsâf hoşdur ey ışk ancak meni zebûn et
Ha böyle mihnet ile geçsün mi rûzigârum
Devamını Oku
Yohdur anun yanında bir kılca i'tibârum
İnsâf hoşdur ey ışk ancak meni zebûn et
Ha böyle mihnet ile geçsün mi rûzigârum
