Hüznün nöbetinde rast geldim
Kucaklayarak geceyi saran ufuğa…
Ve gözlerim yalnızdı
Uykusuz gecelerin korkak sokaklarında.
Hüznün nöbetinde rast geldim arkadaşıma
Hüzne dek geldim
Ve sevince elveda!
Ben sana mecburum bilemezsin
Adını mıh gibi aklımda tutuyorum
Büyüdükçe büyüyor gözlerin
Ben sana mecburum bilemezsin
İçimi seninle ısıtıyorum.
Devamını Oku
Adını mıh gibi aklımda tutuyorum
Büyüdükçe büyüyor gözlerin
Ben sana mecburum bilemezsin
İçimi seninle ısıtıyorum.
Gerçekten hüzün dolu bir söyleyiş...Bu nöbeti hep siz tutmuyorsunuz umarım...
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta