hüznün mor karanlığında dolaşırken
yani ellerim üşürken
zamanda turluyorum ama bilmeden
tramwaylar geçiyor mola vermeden
bir simitçi bağırıyorrr..
okula gideceğim abi al bir simit diyor
işte o an içim parçalanıyor,
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta