Hey! Burada bir hüzün var,kimin acaba?
İstanbul iniltilerinde köşeye konmuşcasına.
Sahipsiz emanet gibisin ruhumda,titriyorum
Almaya gelenin olur diye, yalan düşünüyorum
Renk ve sesin duyumunda Seni ayıklıyorum
Manasız bekleyişler uyduruyorum...
Ne hüzünler kurtarır seni
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
Devamını Oku
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta