Yıldızlar başka parladığında
Güneş her günü daha çok aydınlattığında
Hüznün seni aşık eder
Öyle güzel okşar ki yüzünü yaz rüzgarları
Sevildiğini özlendiğini düşünürsün
Çepeçevre saran hüzün olsa olsa özleme mutluluğa dönüşür
Rüzgar sertleşip yapraklar bir bir dökülmeye başladığında
Askından tutkundan bir şeyler kopup yerlere savrulur.
Bırakmaz yakanı
Her değişinde daha fazla kanar hüznün
Yüzüne bir kıs ayazı gibi çarptığında
Terk edilirsin
Aşk yeniden hüzne
Hüznünde dipsiz bir yalnızlığa gider
Kayıt Tarihi : 12.12.2004 17:48:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!