Yitip giden aşklara yandık
Hep hüzünlü şarkılar dinledik
Ellerimiz boşluğu tanıdı
Yüzlerimiz hüznün derinliklerinde kayboldu
Bir sonbahar sabahında
Hüznün mevsimiydi sonbahar
Hazırlıksız yakalandık güz günlerine
Oysa bilirdik toprağın kıvrımlarını
Dökülen yaprakların gizemini
Tanımıştık biz bu sonbaharlarda
Bekledik hep bir şeyleri
Belki olur diye
Bakmadık aynada yüzümüze
Yitip gidince gözlerimizin önünden
Baka kaldık tan yeri ağarırken
Bir sonbahar sabahında
Kaç yıldız kopardık gönlümüzden
Yakamozları aradık en olunmaz zamanlarda
Buluştuk solmuş lale bahçelerinde
Sorduk kendimize
'Nasıl dağıtırız bu hüzünlü sabahları'
Kuşandık aşkları canlandıran yüreği
Ateşin ışığında türkülerle uğurlandık
Yarının meşalesini kavradık avuçlarımızla
Yürüdük güneşin kalbine
Yok artık beklemek
Almak istiyorsak umudu avuçlarımıza
Atmalıyız üzerimizdeki korku yığınağını
İsyanın kıvılcımını ateşlemeliyiz
Ve artık yarınlar
Acısıyla, tatlısıyla
Hüznü ve sevinciyle
Direnci ve güzelliğiyle
Bizim olacak
Bizim olacak
Kayıt Tarihi : 5.6.2008 01:14:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

"YARINLAR ELBET BİZİM ELBET BİZİMDİR, GÜN BATMIŞ, GÜN DOĞMUŞ EBED BİZİMDİR!" -N.F.K.K-
Hayırlı sınavlar.
Almak istiyorsak umudu avuçlarımıza
Atmalıyız üzerimizdeki korku yığınağını
İsyanın kıvılcımını ateşlemeliyiz
TÜM YORUMLAR (4)