Birdenbire gecede buldum kendimi
Birdenbire gecenin kollarında
''Hint'e düşen insan gibi''
Çaresizce ve yapayalnız
Sadece geceler
Bütün hüzünlerin yaşandığı;
İçimde tükenmeyen yalnız bir yalnızlık
................Sensizlik canımı acıttı
Üşüttü beni sensizlik.................
Kimsesizliğim semada asılı
Topak topak düşer başıma;
Zaman hep karanlık atıyor ama
Belki de gecedir hüznün mevsimi.
Birdenbire gecede buldum kendimi
Birdenbire sensizlikte
Sana bile soramadan
Orda bir yerde hesapsız
Belki daha kimlere soramayacaktım
Belki daha kimler anlamayacaktı beni?
................Sensizlik canımı acıttı
Üşüttü beni sensizlik.................
Binlerce şiir yazılır sayfalara
Yazılır ve silinir tekrar
Hiçbiri seni geri getirmez, bilirim;
Fakat bir şey kalmıştır bir yerlerde
Şiir midir,
Yokluk mudur,
Yoksa yüzün mü?
Bir şey kalmıştır bir yerlerde
Bir şey! ...
?
................Sensizlik canımı acıttı
Üşüttü beni sensizlik.................
Kayıt Tarihi : 28.10.2006 14:54:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Halil İbrahim Keçebaş](https://www.antoloji.com/i/siir/2006/10/28/huznun-mevsimi-2.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!