Güneş hüznün kanatlarında,
Açıyor her sabah.
Sensiz yatağımda,
Güneşe karşı demleniyor,
Hasretin,
Ve bir zamanlar senden beklediğim,
Sıcacık bir tebessümü,
Şimdi yüreğimdeki kendi güneşimden,
Armağan ediyorum yüzüne,
Kim bilir?
Belki gün gelir,
Sende gülmeyi öğrenirsin,
Sevdama diye…
06/03/05
Pazar
Kayıt Tarihi : 20.10.2006 18:46:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!