Bak şimdi
Güneş batıyor
Karşıki dağın ardından
Sevdalar uçup gidiyor
Ellerim boş yaralıyım ben
Gök yüzünde dolaşan güneş
Dönüp dordusada etrafımda
Acımasızca
Zamansız
Doğan güneşin altında
Usulca bakarken resmine
Karanlık çöktü birden bire
Sevda ateşiydi damarlarımda dolaşan
Usul usul
Gecenin mağdur bakışları arasında
İçim buruk şimdi sensiz
Kapalı parmaklıklar ardında
Paslı demirden asılmış bedenim
Yalnızlığa terk edilmiş adam
O korkmalar değil
Güneşin gölgesiydi
Beni korkutan
Uykusuz gecelere mahkum
Olmuş yürek
Tutmuyor
Elim artık kalem
Yazamıyorum seni yüreğime
Doğarmı güneş bir gün ufkumda
Toprak sarmış bedenimi güneşte görmez
Kaybolmuş umutlar doğsada güneş
Bir çiçek ektim gül bahçesine
Yosunlaşmış sensiz
Güneşe özlem duysada yüreğim
Sensiz gece güneş doğarmı
Hafif bir rüzgar esti
İçime çektim seni
Dalgalar aldı sürüklüyor beni
Durduramıyorum bedenimi
Seni sordum dalgalara
Koca deniz yuttu beni
Hüznün izleri kaldı
Sadece yüreğimde
Hüseyin YANMAZ
06/02/2011
Kayıt Tarihi : 6.2.2011 11:39:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)